گذشته ها ...

آدم ممکن است کورمال کورمال از وسط اشکال مبهم خاطرات بگذرد و لابلایش گم بشود .

تعداد آدم‌ها و اشیایی که در گذشته‌ی آدم دیگر حرکتی ندارند ، دیوانه‌کننده است .

زنده‌هایی که در دخمه‌های زمان سرگردانند چنان کنار مرده‌ها خوابیده‌اند که انگار یک سایه‌ی واحد بر همه‌شان افتاده است .

هم چنان‌که پیر می‌شوی دیگر نمی‌دانی مرده‌ها را در ذهنت زنده کنی یا زنده‌ها را .

سفر به انتهای شب/ لویی فردینان سلین