دوستت دارم هنوز ...

آن سیه دست سیه داس سیه دل

 که تو را  چون گلی با ریشه

از زمین دل من کند و ربود

نیمی از روح مرا با خود برد

نشد این خاک بهم ریخته هموار هنوز!

ساقه ای بودم پیچیده بر آن قامت مهر

ناتوان...نازک...ترد  تند بادی برخاست

تکیه گاهم افسرد...برگهایم پژمرد!!

روزها طی شد از تنهایی مالامال

شب همه غربت و تاریکی و غم بود و خیال

همه شب چهره لرزان تو بود

کز فراسوی سپهر

گرم می آمد در آینه اشک فرود

نقش روی تو در این چشمه

پدیدار هنوز

تو گذشتی و شب و روز گذشت

آن زمانها به امیدی که تو برخواهی گشت

پای هر پنجره مات

می نشستم به تماشا تنها

گاه بر پرده ابر  گاه در روزن ماه

دور تا رورترین جاها می رفت نگاه

باز میگشتم تنها هیهات

چشمها دوخته ام بر در و دیوار هنوز

دوستت دارم بسیار هنوز

#فریدون_مشیری