من هرگز نخواستم ...

من هرگز نخواستم از عشق افسانه ای بیافرینم ، باور کن !

من می خواستم با دوست داشتن زندگی کنم.

کودکانه ، ساده ، روستایی .

من از دوست داشتن فقط لحظه ها را می خواستم. آن لحظه که تو را به نام می نامیدم.

من برای گریستن نبود که خواندم . من آواز را برای پر کردن لحظه های سکوت می خواستم .

من هرگز نمی خواستم از عشق برجی بیافرینم مه آلود و غمناک با پنجره های مسدود و تاریک .

دوست داشتن را چون ساده ترین جامه کامل عید کودکان می شناختم .

اما تو زیستن در لحظه ها را بیاموز رجعتی دیگر باید ، به حریم مهربانی گل های نرم ابریشم به رنگ روشن پرهای مرغ دریایی به باد صبح که بیدار می کند .

چه نرم ، چه مهربان ، چه دوست و دوست داشتن به همین سادگیست به همین پاکی و به همین بی آلایشی.

#نادر_ابراهیمی